زیستشناسی از علوم طبیعی و دانش مربوط به مطالعه جانداران زنده است. این دانش به بررسی ویژگیها و رفتار سازوارهها، چگونگی پیدایش گونهها و افراد، و نیز به بررسی برهمکنش جانداران با یکدیگر و محیط پیرامونشان میپردازد. زیستشناسی شامل موضوعات وسیعی است که دارای تقسیمبندی بسیاری از مباحث و رشتههای مختلف است. از جمله مهم ترین موضوعات آن عبارت از پنج اصل بههموابسته است که میتوان آنها را اساس زیستشناسی مدرن نامید:[۱]
- سلولها به عنوان واحد اصلی حیات هستند.
- گونههای جدید و صفات موروثی، محصول فرگشت هستند.
- ژنها واحد اصلی وراثت هستند.
- ارگانیسمها محیط داخلی خود را برای حفظ یک وضعیت پایدار و ثابت، حفظ میکنند.
- موجودات زنده انرژی مصرف میکنند و آن را به صورت دیگری تبدیل میکنند.
رشتههای فرعی زیستشناسی به وسیله مقیاسی که در آن موجودات زندهای که قبلاً مطالعه شدهاند، انواع موجودات زنده مورد مطالعه و روشهای استفاده شده در مطالعه آنها، تعریف میشود:بیوشیمی، مطالعه شیمی اولیه زندگی؛ زیستشناسی مولکولی، مطالعه فعل و انفعالات پیچیده در میان مولکولهای زیستی؛ گیاهشناسی، مطالعه زیستشناسی گیاهان؛ زیستشناسی سلولی، بررسی واحدهای ساختمانی همه حیات، سلول؛ فیزیولوژی، بررسی عملکردهای فیزیکی و شیمیایی بافتها، اندامها و دستگاه زیستی هر موجود زنده؛ زیستشناسی فرگشتی، بررسی فرایندهایی که تنوع زیستی را ایجاد میکنند؛ و بوم شناسی بررسی فعل و انفعالات موجودات زنده در محیط خود.[۲]