زمینشناسی دانشی است که ماهیت سیّارهٔ زمین و تاریخ آن و ساختمان پوستهٔ آن و اجزای درون آن و انواع سنگها و سنگوارهها را بررسی میکند. این علم دربارهٔ موادّ سازندهٔ زمین، نیروهای مؤثر بر مواد مزبور، برآیندهای آن نیروها، پراکندگی سنگهای پوستهٔ سیاره، سرگذشت آن و همچنین گیاهان وجانورانی که در دورههای گوناگون زمینشناسی وجود داشتهاند گفتگو میکند. به عبارت دیگر، زمینشناسی علم مطالعه سیاره زمین است.
زمین شناسان ، افرادی هستند که چگونگی تشکیل زمین، ویژگیها، رویدادهایی که از زمان پیدایش زمین بر آن گذشته است ساختار، ترکیب سنگها و کانیها و تاریخچه را، مطالعه می کند.[۱]
زمینشناسی به شاخههای زیر تقسیم میشود:شاخههای زمینشناسی]
- سنگشناسی: که به مطالعهٔ سنگها و منشأ آنها میپردازد
- چینهشناسی: مطالعهٔ تاریخ کرهٔ زمین
- دیرینشناسی: مطالعهٔ زندگی گذشته
- کانیشناسی: مطالعهٔ کانیها و منشأ آنها
- زمینشناسی فیزیکی: که فرایندهای بیرونی و درونیِ زمین و اثرات آنها در ایجاد شکلها و ساختمانهای زمین را مطالعه میکند
- زمینشناسی اقتصادی: که منابع معدنی زمین را مورد مطالعه و بررسی قرار میدهد
- زمینشناسی ژئوفیزیکی: مطالعهٔ زمینلرزهها و منشأ و چگونگی پیدایش و رفتار آنها
- زمینشناسی زیستمحیطی و زمینپزشکی: مطالعهٔ محیطزیست و تأثیرات انواع آلودگی زمینزاد و انسانزاد بر آن. این شاخهها خود نیز به زیرشاخههایی تقسیم میشود
- زمینشناسی نفت: به بررسی تولید و چگونگی تشکیل هیدراتهای کربن (نفت و گاز) میپردازد و همچنین نحوهٔ بهینه و اقتصادی استخراج آنها از اعماق لایههای زمین با استفاده از دستگاههای حفاری.